Michał Butkiewicz

Michał Butkiewicz (ur. 1942), szpadzista, naukowiec, urodzony w Warszawie, gdzie w 1960 roku uzyskał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Zamoyskiego. Studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w latach 1960-1966, uzyskując magisterium za pracę  Studia dla pracujących w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w świetle badań ankietowych, napisaną pod kierunkiem doc. dr hab. Antoniego Rajkiewicza. Doktor nauk ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie standardów kwalifikacji zawodowych. Właściciel i dyrektor  Centrum Badawczo-Rozwojowego "EDUKACJA I PRACA". W latach 1956-1981 związany z klubem sportowym Warszawianka. Indywidualny mistrz Polski w szpadzie (1963 i 1967), srebrny medalista Mistrzostw Świata w Ankarze (1970) i finalista Mistrzostw Świata w Montrealu (1967). Na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku  (1968)  wywalczył brązowy medal w turnieju drużynowym.

 Tomasz Hopfer

Tomasz Hopfer (1935-1982), lekkoatleta, dziennikarz sportowy, propagator biegów masowych. Urodził się w Warszawie, gdzie ukończył Technikum Statystyczne. W 1952 roku podjął studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki na Wydziale Statystyki, które przerwał 1956 roku z powodu choroby. W latach 1961-1964 studiował w trybie eksternistycznym, przygotował wówczas pracę magisterską Uwarunkowania organizacyjne możliwości wykorzystania potencjału gospodarczych wartości ruchu turystycznego, pod kierunkiem doc. dr Zygmunta Filipowicza. W latach 50., jako sprinter i średniodystansowiec, był członkiem kadry narodowej. W latach 1955 i 1958 zdobył mistrzostwo Polski w sztafecie 4 x 400 m. Po zakończeniu kariery sportowej związał się z Telewizją Polską, jej redakcją sportową i Studiem 2. Był twórcą akcji Bieg po zdrowie i Maratonu Pokoju (obecnie Maratonu Warszawskiego). Z telewizji został zwolniony po wprowadzeniu stanu wojennego, na dwa miesiące przed śmiercią.

Jarosław Kisiel

Jarosław Kisiel (ur. 1964), szermierz, urodzony w Giżycku, gdzie w 1985 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. W 1983 roku podjął studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, które ukończył z dyplomem magistra w 1990 roku Pracę Juventur jako organizator turystyki wyjazdowej do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1981-1988 napisał pod kierunkiem dr hab. Romana Łazarka. W latach studiów związał się z klubami sportowymi Marymont i Legia Warszawa. Zdobył drużynowe mistrzostwa Polski w szabli w latach 1986-1989. Na uniwersjadzie w Duisburgu w 1989 roku zdobył brązowy medal w turnieju indywidualnym, a na igrzyskach w Barcelonie w 1992 roku wywalczył szóste miejsce w turnieju drużynowym. 

Ewa Kłobukowska

Ewa Kłobukowska (ur. 1946), sprinterka, ekonomistka. Urodzona w Warszawie, gdzie ukończyła Technikum Ekonomiczne. W  latach 1967-1971 studiowała w Szkole Głównej Planowania i Statystyki na Wydziale Ekonomiki Produkcji. Dyplom magisterski uzyskała  w 1972 roku na podstawie pracy Charakterystyka porównawcza przemysłu ośrodka Warszawy i Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, przygotowanej pod kierunkiem dr Tadeusza Hoffa. Wielokrotnie reprezentowała Polskę w biegach sprinterskich, m.in. na olimpiadzie w Tokio w 1964 roku, gdzie zdobyła brązowy medal w biegu na 100 m i złoty medal w sztafecie 4x100 m.  Mistrzyni Europy z 1966 roku, w biegu na 100 m i w sztafecie 4 x 100 m. Rekordzistka świata w biegu na 100 m (1965), sztafecie 4x100 m (1964)  i Tokio. Rekordzistka Europy w biegu na 100 m z 1964 roku i w sztafecie 4 x 100 m w 1964 roku.  Znakomita kariera sportowa Kłobukowskiej została przerwana w 1967 roku, na skutek  interwencji federacji lekkoatletycznych NRD i ZSRR, które ogłosiły, że jej  "status płciowy jest nieokreślony”. Dopiero w 2002 roku profesor Królewskiej Akademii Nauk w Sztokholmie podważył metody badania płci sprzed ćwierć wieku.

Teresa Kodelska-Łaszek

Teresa Kodelska-Łaszek (1929-2021), nauczyciel akademicki, narciarka, uczestniczka powstania warszawskiego. Urodzona w Warszawie, gdzie w latach wojny ukończyła tajne komplety gimnazjum im. Juliusza Słowackiego. Maturę uzyskała w 1946 roku w Państwowym Liceum Administracyjno-Handlowym w Krakowie. Studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki ukończyła z dyplomem magisterskim w 1952 roku. Pracę Budownictwo mieszkaniowe jako potrzeba konsumpcyjna związana z rozbudową przemysłu napisała pod kierunkiem prof. dr Jana Drewnowskiego. W latach 1954-1990  była pracownikiem naukowym SGPiS, dochodząc  w 1976 r. do tytułu profesorskiego. W czasie studiów związała się z Akademickim Związkiem Sportowym, gdzie trenowała narciarstwo. Zdobyła dwukrotnie mistrzostwo Polski w slalomie (1948 i 1952) i  w slalomie gigancie (1952).  Uczestniczyła w olimpiadzie zimowej w Oslo w 1952 roku startując w slalomie gigancie i slalomie specjalnym.

Aleksander Kowalski

Aleksander Marek Kowalski (1902-1940), bankowiec, hokeista, urodzony w Warszawie. W 1924 roku ukończył Gimnazjum Św. Stanisława-Kostki. W latach 1924-1927 studiował w Wyższej Szkole Handlowej, a egzamin dyplomowy zdawał w Szkole Głównej Handlowej w czerwcu 1939 roku. Wojna uniemożliwiła poprawę jednego z przedmiotów egzaminacyjnych. W pracy zawodowej doszedł do stanowiska dyrektora V Oddziału KKO. Jako hokeista Akademickiego Związku Sportowego w Warszawie 5–krotnie zdobył tytuł mistrza Polski. Ponad 30-krotnie reprezentował Polskę, m.in. na mistrzostwach Europy i Świata. W 1928 roku jego drużyna wywalczyła tytuł akademickiego mistrza świata. Dwukrotnie wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz (1928) i Lake Placid (1932). Po zakończeniu czynnej kariery sportowej był działaczem Polskiego Związku Hokeja na Lodzie i sędzią. Po wybuchu wojny brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej i został rozstrzelany w Lesie Katyńskim.

Kazimierz Paździor

Kazimierz Sylwester Paździor (1935-2010), bokser, ekonomista. Urodzony w Radomiu, gdzie w 1961 roku ukończył wieczorowe Technikum Ekonomiczne. W latach 1962-1967 studiował zaocznie na Wydziale Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Pracę magisterską Wpływ bodźców materialnych na podnoszenie kwalifikacji pracowników na przykładzie Zakładów Metalowych im. Gen. Waltera w Radomiu, przygotowaną pod kierunkiem doc. dr. Jerzego Rosnera, obronił w 1969 roku. Zainteresowania boksem rozwijał w przyzakładowym klubie Broń Radom, a następnie występował w barwach: OWKS Lublin, CWKS Warszawa i ponownie Broni Radom. Jako reprezentant Polski w 1957 roku zdobył tytuł mistrza Europy i złoty medal na olimpiadzie w Rzymie  w 1960 roku. Kilkakrotnie zdobywał indywidualne i drużynowe mistrzostwo Polski. Po zakończeniu w 1961 roku kariery sportowej, poza praca zawodową, udzielał się jako trener i szkoleniowiec w Broni Radom, Zagłębiu Lubin i Gwardii Wrocław.

 Edmund Piątkowski

Edmund Piątkowski (1936-2016), dyskobol, ekonomista, urodzony we Florentynowie k. Konstantynowa Łódzkiego. W 1953 roku ukończył Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego im. M. Kopernika w Łodzi. W latach 1959-1966 studiował na Wydziale Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Pracę magisterską Badania wpływu czasu pracy na wydajność pracy w oparciu o metodę obserwacji migawkowej, napisaną pod kierunkiem prof. dr. Jerzego Kwejta, obronił w 1966 roku). Przygoda Piątkowskiego z dyskiem rozpoczęła się w 1952 roku, kiedy ustanowił rekord Polski juniorów. Związany był z klubami Włókniarz Łódź, Śląsk Wrocław i CWKS Legia Warszawa. W 1959 roku ustanowił rekord świata (59,91 m), a w latach 1959 i 1961 rekordy Europy. Ponad 50 razy reprezentował Polskę w zawodach międzynarodowych. Uzyskał tytuł mistrza Europy w Sztokholmie w 1958 roku. Na olimpiadzie w Rzymie w 1960 roku zajął piąte miejsce, zaś w Tokio (1964) i w Meksyku (1978) - 7 miejsce.

Grażyna Rabsztyn

Grażyna Rabsztyn (ur. 1952),  lekkoatletka, ekonomistka, urodzona we Wrocławiu, gdzie w 1971 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. St. Konarskiego. Po studiach na Wydziale Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Planowania i Statystyki uzyskała tytuł zawodowy magistra za pracę Ewolucja systemu motywacyjnego w biurach projektów w latach 1948-1969, napisaną pod kierunkiem  prof. dr Urszuli Wojciechowskiej. W 1981 roku ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu, co umożliwiło jej pracę jako trenerki. Była 10-krotną mistrzynią Polski, ponad 20 razy reprezentowała kraj w meczach międzypaństwowych, uzyskując 14 zwycięstw indywidualnych.  Zwyciężała na uniwersjadach w Moskwie (1973), Rzymie (1975) i Sofii (1977). Trzykrotnie ustanowiła rekordy świata w biegu na 100 m przez płotki (1978, 1979, 1980), a 11-krotnie rekordy Polski. Na dystansie 60 m przez płotki  uzyskała trzy tytuły halowej mistrzyni Europy: w Goeteborgu (1974), Katowicach (1975) i Monachium (1976).  Na olimpiadach zajmowała miejsca: 8 - w Monachium (1972), 5 - w Montrealu (1976) i 5 - w Moskwie (1980).  W Moskwie sztafeta 4 x 100 m z udziałem Grażyny Rabsztyn zajęła 7 miejsce.

Anna Rybicka

Anna Rybicka (ur. 1977), florecistka, ekonomistka, urodzona  w Gdyni. W 1996 roku ukończyła I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Gdańsku, a w 1999 roku  uzyskała licencjat Wyższej Szkoły Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych i Politycznych w Gdyni. Studia magisterskie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie ukończyła w 2002 roku obroną pracy Polityka badań i rozwoju Wspólnoty Europejskiej, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Krystyny Michałowskiej-Gorywody.  Zainteresowanie szermierką rozwijała w Sportowej Szkole Podstawowej na 70 w Gdańsku-Oliwie.  W 1994 roku była już mistrzynią świata w kategorii do lat 17 oraz 4-krotną medalistką mistrzostw świata juniorów.  Jako seniorka 4-krotnie uzyskała tytuł mistrzyni Polski.  W 2003 roku zdobyła drużynowe mistrzostwo świata w Hawanie. Na olimpiadzie w Atlancie (1996)  jej drużyna zajęła 8 miejsce, a w Sydney (2000) zdobyła srebrny medal. 

Teresa Sukniewicz

Teresa Sukniewicz (ur. 1948), lekkoatletka, urodziła się w Warszawie, gdzie w 1966 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. M. Konopnickiej. Studiowała na Wydziale Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w latach 1967-1971. W 1973 roku uzyskała dyplom magisterski za pracę Aktywność zawodowa i sytuacja materialna lekkoatletycznej Kadry Narodowej, napisaną pod kierunkiem dr Krystyny Mlonek. Zawodniczka Lotnika, CWKS Legia i Gwardii w Warszawie. W latach: 1967, 1968, 1969 i 1970 zdobyła mistrzostwo Polski w sztafecie  4 x 100 m. W 1968 roku brała udział w półfinale igrzysk olimpijskich w Meksyku oraz zdobyła mistrzostwo Polski w biegu na 80 m przez płotki. W następnym roku była piąta w biegu na 100 m przez płotki na mistrzostwach Europy w Atenach, a w 1970 roku wywalczyła złoty medal na Uniwersjadzie w Turynie na 100 m przez płotki oraz mistrzostwo Polski w biegach na 100 i 200 m przez płotki. W 1971 roku zdobyła srebrny medal w biegu na 100 m przez płotki na mistrzostwach Europy w Helsinkach. Sukniewicz dwukrotnie (1969 i 1970) pobiła rekord świata w biegu na 100 m przez płotki i ustanowiła rekord świata w biegu na 200 m przez płotki ( 1970). Zdobyła także medale na halowych mistrzostwach Europy (1971, 1972).